เมื่อความฝันเริ่มกลายเป็นภาระ…
จะสู้ยังไงให้ใจไหว?
เคยถามตัวเองไหม…ความท้อที่รู้สึกอยู่ตอนนี้
มันแค่ “อารมณ์ชั่วคราว”
หรือคุณกำลังเข้าใจผิดว่ามันคือ “ตัวคุณ”?
🔍 อย่าให้ความท้อ…หยุดคุณจากสิ่งที่มีความหมาย
ครูเงาะเคยได้รับคำสอนจากพระอาจารย์ต้นว่า:
“คนที่รู้สึกท้อ แปลว่าเขากำลัง ‘มีความเพียร’ อยู่ต่างหาก”
เพราะถ้าเราไม่หวัง…เราจะไม่ผิดหวัง
ถ้าเราไม่พยายาม…เราจะไม่ท้อ
ดังนั้น ความท้อคือสัญญาณว่าคุณกำลังใส่ใจในความสำเร็จ
แต่สิ่งที่ต้องใส่เพิ่มคือ “การลงมือทำ…แม้จะท้อ”
วิธีรับมือกับความท้อ…อย่างไม่หลงทาง
ยอมรับว่า “ความท้อ” เป็นแค่แขกชั่วคราว ไม่ใช่เจ้าของบ้าน
→ ท้อได้ ไม่ผิด แต่ “ต้องทำต่อ”
→ หยุดพักได้ แต่ “อย่าหยุดเป้า”
ย้อนถามตัวเองเสมอ: ฉันทำสิ่งนี้ไปเพื่ออะไร?
→ เป้าหมายที่ชัด จะกลายเป็นพลังผลัก ไม่ใช่ภาระถ่วง
→ ถ้าคำตอบมันยังใช่ ก็แค่ “ปรับแผน” ไม่ต้อง “เปลี่ยนเป้า”
หยุดกดดันตัวเองว่า “ต้องสำเร็จตามตารางเป๊ะ”
→ เป้าหมายอาจเลื่อน แต่ความตั้งใจต้องไม่หล่น
→ บางอย่าง “สำเร็จช้า” ก็ยังดีกว่า “ไม่ได้ทำเพราะถอดใจไปก่อน”
เลือกเดินในสิ่งที่สำคัญกว่า…ในเวลาที่ใช่กว่า
→ อย่างที่ครูเงาะเคยทำกับหนังสือของตัวเอง ตั้งเป้าไว้ปีหน้า…แต่สำเร็จปีที่ 3
→ เพราะครูเงาะไม่ทิ้งเป้า แค่เลือกทำสิ่งสำคัญก่อน
แล้วกลับมาทำให้สำเร็จในจังหวะที่เหมาะกว่า
สรุป: อยากสำเร็จ…อย่าปล่อยให้ “ความอยาก” ล้นกว่า “ความเพียร”
ถ้าเรายัง “อยากได้ผล” แต่ไม่อยาก “ลงมือ”
เราจะมีแต่ท้อ และถอย
แต่ถ้าเรารู้ว่า “สิ่งนี้สำคัญกับชีวิตเราแค่ไหน”
เราจะเดินต่อได้…แม้จะช้ากว่าที่คิด
เพราะเป้าหมายที่ใช่ ต่อให้ช้า…ก็ยังอยากเดินต่ออยู่ดี




